திருச்சியைச் சேர்ந்த செவிலியர் ஒருவர் சென்னையில் பணியாற்றியபோது மாயமானார். அவரை ஆஜர்படுத்தக் கோரி அவரது பெற்றோர் தாக்கல் செய்த ஆட்கொணர்வு மனு, சென்னை உயர் நீதிமன்ற மதுரை கிளை நீதிபதிகள் வேல்முருகன் மற்றும் ஜோதிராமன் அமர்வு முன் விசாரணைக்கு வந்தது.

விசாரணையும் வாக்குமூலமும்:
விசாரணையின்போது அந்தப் பெண் காணொளி வாயிலாக ஆஜராகி, "தன்னுடன் பணியாற்றிய மேற்கு வங்கத்தைச் சேர்ந்த நபரைத் திருமணம் செய்து கொண்டதாக"த் தெரிவித்தார். இதனைப் பதிவு செய்துகொண்ட நீதிபதிகள், சமூக அக்கறையுடன் சில முக்கியக் கருத்துகளைப் பகிர்ந்தனர்:

கல்வி vs காதல்: "பெற்றோர்கள் தங்களின் ரத்தத்தை வியர்வையாகச் சிந்தி குழந்தைகளைப் படிக்க வைப்பது அவர்களின் எதிர்காலம் சிறப்பாக அமையவே, காதலிப்பதற்காக அல்ல" என நீதிபதிகள் குறிப்பிட்டனர்.

பங்குச்சந்தை ஒப்பீடு: "காதல் திருமணம் என்பது பங்குச்சந்தையைப் போன்றது; அதில் ஏற்றமும் (லாபம்) உண்டு, இறக்கமும் (நஷ்டம்) உண்டு" எனத் தத்துவார்த்தமாக விளக்கினர்.

தார்மீகப் பொறுப்பு: படித்த பெண்ணான நீங்கள், உங்கள் முடிவைப் பெற்றோரிடம் முறையாகத் தெரிவித்திருக்க வேண்டும். அவர்களை நீதிமன்றம் வரை அலைய விடுவது முறையல்ல எனச் சாடினர்.

இறுதித் தீர்ப்பு:
முதுமைக் காலத்தில் தங்களைக் கவனிக்க யாரும் இல்லையே எனப் பெற்றோர் கண்ணீர் வடித்தது நீதிமன்றத்தில் சோகத்தை ஏற்படுத்தியது. இருப்பினும், அந்தப் பெண் மேஜர் என்பதால் அவர் தனது விருப்பப்படி கணவருடன் செல்ல நீதிபதிகள் அனுமதித்தனர்.

"உடனடியாகக் கணவருடன் சென்று உங்கள் பெற்றோரைச் சமாதானப்படுத்துங்கள்" என்று அந்தப் பெண்ணுக்கு அறிவுரை கூறி, ஆட்கொணர்வு வழக்கை நீதிபதிகள் முடித்து வைத்தனர். அதேநேரம், கால மாற்றத்திற்கு ஏற்பப் பெற்றோர்களும் தங்களை மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் எனவும் நீதிபதிகள் கருத்து தெரிவித்தனர்.